මගේ බ්ලො‍ගියේ උපන්දිනය, අර්ධ ශතකයක් හා පොරොන්දු ඉටු කිරීමක්

අද මට පට්ට හැපීය මම හිතාගෙන හිටපු ටාගට් ඔක්කොටම යන්න පුලුවන්වුනා පෝස්ට් එකේ හෙඩිම දැක්කාම දන්නවනේ මම අද කියන්න යන්නේ මොකක්ද කියලා වෙන මොකක්ද ඉතින් මගේ බ්ලොග් එකේ පලවෙනි උපන්දිනේ ඒ වගේම මේ මම ලියන්නේ මගේ 50වෙනි පෝස්ට් එක ඒ වගේම මේ ලියන මොහොත වෙනකොට මට ෆලෝවර්ස්ලා 50 (මමත් එක්ක ගත්තොත් 51) ඉතින් ඔක්කොම මම හිතාගෙන හිටපු විදිහටම සිද්ද වුනා.... ඔන්න ඉතින් පොරොන්දු වුන විදිහට මම දැන් මගේ බ්ලොග් ජීවිතයේ දුක්ඛිත කතාව කියන්න යන්නේ....

අවුරුද්දක් පරන බ්ලොග් එකකට ෆලෝවර්ස්ලා 50ක් හිට්ස් 8400+ ඒක එච්චර හොද රේටිං එකක් නෙවෙයි කියාලා මේක බලන කට්ටියට හිතේවි ඒත් ඉතින් දුක තමා ලබා උපන් හැටිලුනේ... ඒක එහෙම වෙන්නත් ඉතින් හේතු තියනවා කොහොම හරි මගේ බ්ලොග් ජීවිතයේ ආරම්බයටම යමුකෝ ඇත්තටම මගේ පලවෙනි බ්ලොග් එක මේක නෙවෙයි මේ මගේ තුන්වෙනි බ්ලොග් එක..... මම බ්ලොග් ලියන්න සෙට් වුනේ මම 11 වසරෙදි ඒ කියන්නේ 2010දි

ඒ කාලේ අප්‍රේල් නිවාඩුව ඒ වෙනකොට බ්ලොග් ලිවීම ගැන මම මෙලෝ දෙයක් දැනගෙන හිටියේ නෑ.... ඉතින් නිවාඩුවක් ලැබුනා කියන්නේ අපි සෙල්ලම් කරන්න සෙට් වෙනවා කියන එක... ඉතින් හැමදාම වගේ එදත් අපේ ගෙදරට කට්ටිය සෙට් වුනා ඒත් වෙනදා තරම් කට්ටිය හිටියේ නෑ අනිත් එක ඒ දවස්වල ගෙවල් අස්පස් කරන හින්දා අපේ උන් එන්න කොහොමත් පරක්කු වෙනවා එදා හිටියේ මමයි තව පොඩි උන් දෙන්නෙකුයි (මම තමා අපේ සෙට්එකේ හිටිය වැඩිමහල්ම එකා) ඉතින් එකෙක් ගියා අනිත් උන් අහුලන් එන්න කියලා.... ඒ අතරේ අනිත් පොඩි එකා මට කියනවා *** අයියේ ‍ෆ්‍රී වෙබ් සයිට් හදන්න දෙන සයිට් එකක් තියනවා මමත් එකක් හැදුවා බලමුද කියලා... මමත් ඉතින් අලුත් දේවල් දැනගන්න ආස එකානේ ගියා මොකක්ද කියලා බලන්න මු දුන්න සයිට් එකවෙබ්ස්.කොම් කියලා එකක් මාත් ඉතින් ගිහිල්ලා හැදුවා එකක් මට මතක විදිහට මම නම දැම්මේ cheats&cheats කියලා දිනේ කියනවනං හරියටම 2010 අප්‍රේල් 10.

ඕක හැදුවේ ගේම්ස් වල චීට්ස් දාන්න.... කොහොම වුනත් මට වැඩේ අල්ලලා ගියා හැබැයි මම බඩු ලිව්වේ කඩ්ඩෙන්.... ඉතින් ඔහොම මාසයක් විතර යද්දි මට හිතුනා මේක සිංහලෙන් ලියන්න... හොර තිප්පොල කියලා නමත් වෙනස් කරන් වැඩේට බැස්සා ඒත් පෝස්ට් එකක් ලියන්න බෑ බෑ වගේ. ඔය කාලේ වෙනකොට මම බ්ලොගර් ගැන ටිකක් දැනගෙන හිටියේ ඉතින් මට හිතුනා බ්ලොගර් වලින් මේකෙ මම කලින් ලියපු පෝස්ට් සිංහලෙන් ලියන්න ඉතින් 2010 ජුනි 15 හොර තිප්පොල කියලා බ්ලොගර් වල මගේ පලවෙනි බ්ලොග් එක පටන් ගත්තා..... (මේ බ්ලොග් එකනං දැන් ලියන් නෑ..)

ඉතින් එදාම අර පෝස්ට් ටික සිංහලෙන් දැම්මත් දැන් සාපෙත් ලංවෙන නිසා ගේම් ගහන එක තවදුරටත් කරන්න වෙයිද කියලා හිතේ සැකයක් තිබුනා ඉතින් ඔන්න ඔහොම මම බ්ලොගර්වල මගේ තුන්වෙනි බ්ලොග් එක ඒ කියන්නේ මේ බ්ලොග් එක ලියන්න පටන් ගත්තා ඒ 2010 ජුනි 18 හැබැයි ජ‍නේලයෙන් එහා කියලවත් කිඩෝ කියන නමින්වත් නෙවේ ඕනෙ එකක් 4 ඕනෙ එකෙක් කියලා මගේ ඇත්ත නමින් හැබැයි ඒකෙනං තිබුනේ ක්‍රැක් කරපු සොෆ්ට්වෙයා වගේ අනංමනං.....

ඉතින් ඔන්න ඔය විදිහට බ්ලොග් කෙරුවාවට ආපු මට ඒ වෙනකොට සින්ඩි ගැනවත් බ්ලොග් කරුවන්ගේ සංගම් වගේ දේවල් ගැනවත් ඒ හැටි දැනුමක් තිබුනේ නෑ. ඉතින් මම ලිව්වා ලිව්වා බලන්න නං දෙතුන්දෙනෙක් හිටියා (මගේ ඉස්කෝලේ යාලුවෝ ඒ අය නං දැන් බ්ලොග් ලියන්නෑ) මාස 8ක් ෆලෝවර්ස්ලා කවුරුත් නැතුව කමෙන්ට් එකක්වත් නැතුව මම බ්ලොග් ලිව්වා මාස 8 කට පස්සේ තමා මගේ පලවෙනි ෆලෝවර් ලැබුනේ එදා මට ඇති වුන සතුට වචන වලට පෙරලන්න නං බෑ.... ඒ තරං සතුටක් මට ඇති වුනේ.... ඒ වෙනකොටත් මම බ්ලොග් කියෙව්වා ඒත් කමෙන්ට් නං කලේ නෑ.....

කොහොමහරි මගේ බ්ලොගේ අද තියන තැනට එන්න ඒ කියන්නේ මම කිඩෝ වුනෙත් මගේ බ්ලොග් එකජනේලයෙන් එහා විදිහට වෙනස් වුනෙත් 2011 අප්‍රේල් 23 වෙනිදා.... ඔන්න ඊට දවස් 3කට පස්සේ ඒ කියන්නේ 26 වෙනිදා මම දාපු ආප්ප හැන්ද පෝස්ට් එකට තමා මට පලවෙනි කමෙන්ට් එකයි දෙවනි ෆලෝවරුයි ලැබුනේ ඒවෙන කවුරුත් නෙවේ අනූ එහෙමත් නැත්තං බුකිවාසීන් දන්න නමින් කියනවනං ටිමෝන් දැන් නං ඉතින් බ්ලොග් ලියන්නේ කඩේ හාමිනේ නමින්..... ඉතින් ටිමෝන් කියපු විදිහට බ්ලොගියට පොඩි පබ්ලිසිටියක් දෙන්න මමත් බුකියට සෙට් වුනා ඒ ඉතින් බුකිවාසීන් කවුරුත් දන්න කිඩෝ එහෙමත් නැත්තං බුකියේ රෙජිශ්ටර් නම වන කුඩ්ඩා විදිහට.... කොහොම වුනත් මගේ ජීවිතේ ලොකු වෙනස්වීම් වලින් එකක් ඒ කියන්නේ බුකියේ බ්ලොග් අවකාශයේ මිතුරෝ ගෘපියට මාව ඇඩ් කරේ ටිමෝන්.... ඉතින් ටිමෝන් ඒ උදවුවට ඔයාට බොක්ක පතුලෙන්ම ස්තූතියි....

ඊලගට මට බ්ලොග් ලිවීමේදී වැදගත් කරුණු ගැන කියා දීපු බනීයාට හා අනුරාධ අයියාට මගේ බොක්ක පතුලෙන්ම පිරිනැමෙන ස්තූතිය...

ඇත්තටම මම අලුත් බ්ලොග් එකක් දැක්ක ගමන් ෆලෝ පාරක් දීලා කමෙන්ට් එකක් දාලා පුලුවන්නං බ්ලොග් අවකාශයේ මිතුරෝ ගෘපියටත් ගෙන්න ගෙන අලුත් අයට පුලුවන් උපරිමයෙන් සප් එක දෙන්නේ මම කලින් කිව්වා වගේ අලුත් බ්ලොගර් කෙනෙකුට ෆලෝවර් කෙනෙක් කමෙන්ට් එකක් ලැබුනාම කොච්චර සතුටක් තියේද කියලා මම දන්න නිසා මාස 10ක් ෆලෝවර්ස්ලා කමෙන්ට් නැතුව හිටපු මම ඒක අත්දැකීමෙන්ම දන්න නිසා.... තව කෙනෙක් කඩා වැටෙන දිහා ඒ කෙනාට අතනොදී වැටෙනවා බලන් ඉදලා **** සතුටක් ලබන්න තරං මම පහත් තත්වෙට වැටිලා නැති නිසා.... මට එදා බස් එකේදි මල පැනලා කතා කරෙත් ඔය හේතුව නිසා තමා මම දන්නෑ එතනදි මම හරිද වැරදිද කියලා ඒත් ඉතින් මම දැන් බස් පදින එක නවත්තලා හින්දා තව දුරටත් මම ඔය ගැන ප්‍රශ්න දාගන්නෑ....

කොහොම වුනත් මම තාම පොඩි එකා වයස ගැන කියනවනං අදට අවුරුදු 16 මාස 8 දවස් 6 කෙලින්ම උපන්දිනෙත් කිව්වොත් 1994.10.12 ඉතින් මේ වගේ පොඩි එකෙක්ගෙ බ්ලොග් එකක් බලන්න එච්චර කට්ටියක් නැති එක ගැන මට එක අතකට පුදුමෙකුත් නෑ.... මොනවා වුනත් අර ෆිෆා සින්දුවේ වගේ "when i get older i will be stronger" කියලා කියාගෙන මම දිගටම බ්ලොග් ලියනවා.... බ්ලොග් ලියන අනිත් අයටත් කියන්නේ (අලුත් අයට) සැලෙන්න එපා බොලා දිගටම ලියපල්ලා අර මම කලින් දවසකත් කිව්වා වගේ මට වඩා බොලා වාසනාවන්තයි දැන් ඉස්සර වගේ නෙවෙයි අලුත් අයට අතදෙන්න ගොඩක් දෙනෙක් බලන් ඉන්නවා (විශේෂයෙන් මතක් කරොත් මාරයා, මඩයා, අභියා වගේ අය නම කියවුන්නෑ කියලා අනිත් උන් තරහා වෙනවා නෙවේ...)

මේ බ්ලොග් කෙරුවාව ගැන කියනවනං මට අලුත් යාලුවෝ පිරිසක්, අලුත්/වෙනස් අදහස්, දැනුම වගේ ගොඩක් දේවල් ලැබුනාඉතින් මම බ්ලොග් ලියන එක ගැන මට ආඩම්බරයි.... දැන් නං උ.පෙ. නිසා මට පෝස්ට් දාන්න නිදහසක් නැති වෙයිද මන්දා ඒත් ඉතින් මේක අතඅරින්නෙ නං නෑ සතියකට පෝස්ට් 3ක් වත් දානවා.....

ප.ලි.

දැන් දැක්කේ මගේ ෆලෝවර්ස්ලා ගාන 52ක්වෙලා ඉතින් මගේ ෆලෝවර්ස්ලා 50 ටාගට් එකට යන්න උදව් කරපු මදුරංග අයියටත් මගේ බොක්ක පතුලෙන්ම දෙන තැන්කූ පාර....

ප.ප.ලි.

මගේ පෝස්ට් වලට කමෙන්ට් කරලා මාව දිරිමත් කරන, මගේ වැරදි පෙන්නලා දෙන සියලු දෙනාටත් මගේ ස්තූතිය

ප.ප.ප.ලි.

මට මෙතනදි කාව හරි අමතක වුනානං සමාවෙන්න හොදේ....